Ontspannen in je angst doe je dankzij dit woord!

Je angstig voelen is heel naar. Vaak ga je op zoek naar een manier om dit NU te fiksen. Of in elk geval erachter te komen wat er dan ‘mis’ is. Misschien is het je al eerder opgevallen: dat werkt allemaal niet. Met dit ene simpele woordje ontspan je vanzelf weer.

 Oplossingen aandragen. Hele gesprekken met jezelf voeren. Alles om die angst maar te laten verdwijnen. Het lijkt constructief, maar stiekem ben je heel hard aan het vechten met je angst. Geef je het enorm veel aandacht en wordt het alleen maar groter en groter.

De sleutel ligt hem in het helemaal omdraaien, het toestaan van je angst

‘Onmogelijk!’ Denk je nu wellicht. ‘Die angst is zo heftig, het blaast me helemaal omver.’ Als dit je antwoord is, een vraag: heb je het weleens geprobeerd? Je angstig voelen en er juist naar toe bewegen in plaats van je ertegen te verzetten?

 Het helpt als je op zo’n moment hardop JA zegt

Ja, dit wil ik. Laat het me maar zien. Op het moment dat je namelijk ‘ja’ zegt tegen dat wat zich voordoet, geef je per direct de strijd op. Byron Katie, schrijfster van ‘De 4 vragen die je leven veranderen’, zegt hierover dat je moet willen wat ís. In plaats van vechten tegen de werkelijkheid omdat je zelf iets ander voor ogen had.

En lukt dat niet in 1x? Dat geeft helemaal niks. Je bent hier als het goed is nog wel even, dus je hebt alle tijd om het keer op keer te proberen. Want wat heb je te verliezen? Vechten doe je al zo lang, levert dat je op waar je naar op zoek bent? Zo ja, top! Zo nee, probeer het gewoon eens over een andere boeg te gooien.

Naast het woordje ‘ja’, kan ook je adem ondersteunen

Zeker als je gedachten je totaal over lijken te nemen. Ga dan met je aandacht naar je adem, of voel hoe je de adem door je hart stroomt. Veel mensen met angsten lezen 1001 boeken om ergens vanaf te komen. Dit van de adem heb je waarschijnlijk ook al te vaak gelezen of gehoord. Alleen hoe vaak je iets hebt gehoord of gelezen, is niet belangrijk.

De vraag is: hoe vaak heb je het gedaan

Ben je er daadwerkelijk voor gaan zitten en heb je je adem gevoeld. Of bewust de strijd opgegeven? Je brein heeft namelijk een hele leuke eigenschap. Zodra je iets hebt gelezen, zet het een vinkje. Check. Gedaan. Afgestreept. Zónder ook daadwerkelijk in actie te komen.

Waarom denk je dat er zo veel, ja echt zóóó veel zelfhulpboeken geschreven zijn? Doordat al die breinen, yes, check…., hebben gezegd. Het kan zijn dat je een methode een tijdje volhoudt, maar word je er meester in? Waarschijnlijk werkt het niet meteen, dus ga je op zoek naar iets anders.

Zodra jij het gevecht in jezelf opgeeft, heb je geen zelfhulpboek meer nodig

In elk geval niet om je te redden. Dan lees je een boek of een artikel ter verrijking van je kennis. Want oi, er zijn nog zoveel fantastische dingen te leren die je nu nog niet weet. Alleen doe je dat vanuit JA ik wil dit? Of help, dit moet weg? De keuze is aan jou!